KAPIK irakurketa-taldea

Kreazio Artistikoko Prozesuen Imajinazio Kolektiboko Programaren barruan

AZALAk eta Moare Danzak, BAD Jaildiaa eta Nafarroako Gobernuarekin lankidetzan koordinatutako proiektua hiru fasetan egituratzen da: ikasketa, hilero AZALAn egingo diren topaketak, egoitza artistiko epealdia, BAD eta DNA jaialdietan parte hartuz. 

Dena. Zena. Izango dena. Han zegoena. Han izango zena. Han faltatuko zena. Izaten zena. Edukitzen zuena. Gordetzen zuena. Partekatzen zuena.

KAPIK, Kreazio Artistikoko Prozesuen Imajinazio Kolektiboko Programa, osatzen duten pertsonak BADen bilduko dira begiratzeko, entzuteko, ukitzeko, esateko eta pentsatzeko. Jaialdian euren programazioko pieza batzuekin egingo dute lan, irakurtzeko, entzuteko, imajinatzeko eta idazteko ariketak abiarazita.  

Oraingo honetan KAPIKek deialdia egin du BAD Jaialdian lantaldeko kide izan nahi-eta ekintza eszenikoa hausnartu nahi dutenentzat. Hartara, urriaren 23, 24, 25 eta 26ko gau-bilerak eginen ditugu jaialdian programatutako piezak ikusteko, eta urriaren 24, 25, 26 eta 27an goizeko bilerak egingo ditugu zer den, zer zen, zer izango den…jolasean aritzeko. 

KAPIK artista eta ikerlari taldeen ondoan aritzeko laguntza intentsiboa ematen duen programa da. Ikasketa-programa da, jarduera artistikoan oinarrituta. Ikas komunitate proiektua gauzatu nahi du, eta honako hiru fasetan egituratzen da: prestakuntza fasea, sormen egonaldia eta argitalpenerako hitzartutako azken fasea.

pica

KAPIK osatzen dutenak: 

  • Ainara LeGardon (Bilbo, 1976) musikari eta artista autogestionatua da, rockaren, inprobisazioaren eta musika esperimentalaren alorrean egiten du lan, bakarka zein zenbait talderekin eta proiektu eszenikotan. Aldi berean, lan eskerga egiten du ikertzaile eta irakasle gisa gestio kulturalaren eta jabetza intelektualaren esparruetan. 

    Alfredo Escapa, leondar sortzailea. Tenerifen bizi dena. Artean zuzenean lantzen ditu gorputzaren eta ahots sintetikoen bidez. Bere ikerketa-lana José Luis Pardoren ideiatik abiatuta agiten du, hau da, “Nola bizi gaitezke elkarrekin elkarrekin bizi ezin garenak? Nola bizi gaitezke desadostasunekin?”.

  • Camila Téllez (Santiago, Txile, 1982). Bilbon bizi da. Bere lan artistiko diziplinarrean perfomancea jorratzen du idazkera, argazki, marrazki eta betetzen dituen espazioen bidez, baita harreman ikusezinak ikusleekin eta publikoa denarekin tokiekiko zenbait bitartekaritza-proposamenetan ere.

  • Ibon Salvador Bikandi  koreografoa, performerra eta artista kolaboratiboa da. Arte eszenikoen esparruan lan egiten du, egunerokotasunaren mugan berriketan ari diren piezak sortuz. Bere ikerketak koreografiatik hizkuntzak sortzera bideratuta daude, batik bat. Arte Ederren lizentziaduna da EHUn eta Gaztela-Mantxako unibertsitateko master bat du Praktika Eszenikoan eta Kultura Bisualean, Reina Sofia Museoarekin lankidetzan. Qualquer kolektiboa sortu zuen 2008an Luciana Chieregatirekin batera.

  • Inés Aubert. Costa Ricako dantzaria eta koreografoa, Iruñean bizi dena. Dantzan graduatua UNAn eta DNDko kidea (2000-2004). Rescoldos kolektiboa artistikoaren sortzailea. Talde horrek dantza eta antzerkia gizartearen esku-hartzearekin lotzen ditu. Aitormenak: residencia Periferia, Barañain Auditorioa 2017, Uharte Ekoizpen Zentroa-DNA2017, Iberescena 2014  Dantzagunean  eta Proartesek (CRKGM) bultzatutako bost proiektu  

  • Isaak Erdoiza.  Koreografoa eta interpretea. Masterra praktika eszenikoan eta kultura bisualean, 2016/2017 (ARTEA/UCLM/MNCARS). Trebakuntza independentea hartu du dantza garaikidean eta gorputz azterketetan Lisa Nelson, Sofia Neuparth, Idoia Zabaleta, Hisako Horikawa eta Blandine Calais-Germain bezalako artista eta pedagogoen eskutik. Besteak beste, Olatz de Andrésekin, Qualquer kolektiboarekin, Aitana Corderorekin eta Nazario Díazekin lan egin eta kolaboratu du. “La Cosa en Casa” antolatzen du 2012az geroztik Maia Villotekin batera.

  • Karlos Martínez B (Bilbao, 1982). Durangon bizi da eta han lan egiten du. Objektuekin aritzen da lanean, hainbat ingurune plastiko eta bisualetan. Auzi ontologikoak dira haren lanaren ardatza; sarbideari eta doluari lotutako arazoetan sakondu nahi du horrela. Sarritan elementu hauskorrak, zaharkituak edo arruntak erabiltzen ditu, galerari lotutako esperientziaz diharduen hiztegi familiar batekoak dena.

  • Marion Cruza Le Bihan. Muskizen, Euskal Herriko mendebaldeko mugan bizi den artista da. Bilbon jaio zen duela 36 urte. Itzultzaile, komisario, komediante, irakasle eta beste artista batzuen laguntzaile aritu da. Bere lana erakutsi du  Tabakaleran, Feministaldian, Zarata Festen, Pantalla Fantasma zinemaldian, T-Festan, Le Larraskito Kluben,  Azala espazioan (Lasierra, Araba) Trankat (Tetuan, Maroko) artisten egoitzan.

  • Miguel Álvarez-Fernández (Madril, 1979). Soinuekin eta eurok entzutearekin egiten du lan zenbait ikuspegitik – soinu-artista, musikologoa, soinu-artearen proiektuen komisarioa, saiakera-egilea, koreografoa, zinema-zuzendaria, musika-ekoizlea…- 2008az geroztik Ars Sonora irratsaioa aurkezten du Radio Clásican/Espainiako Irrati Nazionala.

  • Miriam Inza Pascual. Lehen aldian esanda: Sormen eta Diseinuko gradua amaitu zuen eta Ikerketa eta Sorkuntza Artean masterra (EHU). Orain aldian esanda: komunikazioan eta interferentzietan ari da pentsatzen, eta nola heldu praktika plastikotik; irudi grafiko, soinu eta testuarekin dihardu lanean. Gero aldian: aurrekoaz nekatu ez-eta artezena ez den bideari ekingo dio.

  • Nazario Díaz 1985 / Linares, Jaén. Andaluzia. Praktika eszenikoko eta Ikusizko kulturako Masterrean (ARTEA, UCLM, MNCARS). Bere azken lana, Looking for Pepe (2016-), Pepe Espaliú artista kordobarraren inguruan osatua da, eta gorputzari, mintzairari eta lurraldeari lotutako gaiei erantzuten die. 2007az geroztik, Vértebro komunitatearen barnean egin du bere lanaren zatirik handiena. Kolektibo horrekin Beautiful Movers komisariatu zuen Kordoban. Arte perfomatiboen inguruko praktika eta hausnarketaren testuingurua da. Besteak beste, Societat Doctor Alonso e Isaak Erdoizarekin kolaboratu du.

  • Rebecca Collins. Artista eta ikertzailea. Soinu-artea eta arte eszenikoak jorratzen ditu modu praktikoan eta teorikoan. Gizartean, politikan eta kulturan izaten diren harremanetan biltzen da bere lana. Kritika, fikzioa eta perfomancea erabiltzen ditu, arreta jartzeko egungo bizimoduan eta baldintzetan. Gaur egun Edinburgoko Unibertsitatean egiten du lan ikusizko kulturaren ikertzaile eta irakasle moduan.

  • Tamara Ascanio (Tenerife, 1987). Lizentziaduna Arte Dramatikoan, masterra Praktika Eszeniko eta Ikusizko Kulturan. Ikertzaile eta sortzaile eszenikoa. Perfomer ari da Societat Doctor Alonso eta Javier Cuevas konpainietan eta, aldi berean, bere proiektu musikala ari da garatzen  Matheus Andraderekin (Brasil) batera.

  • Pablo Marte idazlea, artista eta ikertzailea da. Bere lana erakutsi du HANGAR (Lisboa), Azkuna Zentroa (Bilbo), Tabakalera (Donostia), Kadist Art Foundation (Paris), Artium (Gasteiz) eta BADen (Bilboko Antzerki eta Dantza Garaikidearen Jaialdia), besteak beste.

  • Josefa Pereira (Brasil) dantza eta perfomanceko artista da. Gorputzaren eta keinuaren inguruan garatzen du bere lan artistikoa. Bere jarduera artistikoa komunitateen, artikulazioen eta asoziazioen zenbait eredutatik abiatuta osatzen du. 

  • Alina Ruiz Folini (Argentina) mugimenduaren artista da: koreografoa, perfomerra eta ikertzailea. Masterra Praktika Eszenikoan eta Ikusizko Kulturan (2017-2018)- Artea, Reina Sofía Museoarekin elkarlanean. Buenos Airesko ARQUOLOGÍAS DEL FUTURO Nazioarteko Jaialdiko zuzendari artistikoa. Bere azken pieza Leticia Skrycky (Uruguai) eta  Luciana Chieregatirekin (Brasil) batera sortua da. Dantzaria da Tamara Cubasek (Uruguai) zuzendutako Trilogía Antropofágica  proiektuan.

KAPIK taldea: 

  • Idoia Zabaleta. Koreografoa. Biologiako ikasketak egin eta alor horretan lizentziatu zen. Ekosistema eta populazio dinamiketan espezializazioa bukatu zuen. Dantzari ekin zion, ikasketak Dantza Berrian eta Inprobisazioan sakonduz, eta Mal Pelo konpainiarekin lan egin ondoren, 2000tik aurrera bere lana koproduzitu eta sortzen du. Bere lana nazioarteko jaialdietan aurkeztu du.  2008az geroztik AZALA sortu eta gidatzen du Juan Gonzalezekin batera, Arabako landa-eremuan dagoen sormen-espazioa, gaur egun bizi den herri berean kokatuta.
  • Luciana Chieragati. Koreografoa eta performerra. Arte eszenikoen alorrean egiten du lana, egunerokotasunean oinarritzen diren piezak eginez. 2008an Coletivo Qualquer sortzen du, Ibon Salvadorrekin batera. Playa, Over, Huts–Artean, GAG, eta It was a large room proiektu koreografikoak egin ditu. Egun, Bilbon bizi da, eta kolaborazio lanak egin eta testuinguruak hausnartzen ditu Alina Folini (Arqueologias del Futuro, Buenos Aires), Carolina Campos (Re.al, Lisboa) eta Idoia Zabaleta-rekin (Azala, Lasierra).
  • Ixiar Rozas. Idazlea, ikerlaria eta irakaslea. Ahotsaren eta hizkuntzaren materialtasuna arakatzea bilatzen du, bai modu teorikoan, bai modu praktikoan. Bere liburuak, testuak eta materialak hainbat hizkuntzatan argitaratu ditu. Horien artean aipatzekoak dira: Negutegia (2006, 2009), Ejercicios de ocupación. Afectos, vida y trabajo (2015, Q. Pujolekin editatuta), Beltzuria (2014, 2017), 20.20 (2017, M. Salgadorekin). Arte Ederretan doktorea, Arte Hezkuntzako irakaslea da (Mondragon Unibertsitatea), baita Artean Ikerketa eta Sorkuntza Masterreko irakaslea ere (UPV/EHU), eta AZALAko kidea.
  • Isabel de Naverán. Gaur egungo dantza prozesuak eta koreografia garaikidea arakatzen ditu. Arte Ederretan doktorea, ARTEAko kidea da (Madril), eta Praktika Eszeniko eta Kultura bisuala (UCLM) eta Artean Ikerketa eta Sorkuntza masterretako (UPV/EHU) irakaslea da. Bilboko Bulegoa z/b arte eta jakintzaren bulegoaren sortzailetako bat da. Hacer Historia (2010), Lecturas sobre danza y coreografía (2013) liburuak argitaratu ditu. “1930. Donostiako Hitzarmenean. “Historia eta sinkopea”(2016) eta “Envoltura” (2016-2017) erakusketetako komisarioa izan da. Egun Elipsiak dantza zikloa koordinatzen du Azkuna Zentroan (Bilbo), eta Madrilgo Reina Sofía Museoko dantza-aholkularia da.
  • Colectivo p.i.g. Emakume ikertzaileak eta sortzaileak biltzen dituen kongresu bat da. Hizkuntza artistiko berriak lantzen dituzte, eszenaren eta gorputzaren esparruan. Nafarroan eratua da, nafar profesionalentzat, baina baita estatu nahiz nazioarte mailako profesionalentzat ere, artisten elkarren arteko harremana errazteko, era askotako sormen eta ikerketa lekuak areagotzeko, gorputzaren eta eszenaren esparruan dauden tendentzia berrietan emakumezko nafar artisten parte-hartzea bideratzeko. Kolektiboan dihardute lanean Maia Villot-ek eta Ghislaine Verano-k.

Copyright © 2024 BAD BILBAO

B.A.D Bilbao Antzerkia Dantza - Festival de Teatro actual y Danza Contemporánea de Bilbao

HAUTATUTAKO PROIEKTUAK

IKERKETA ESZENIKOKO LAU PROIEKTUK LORTU DITUZTE UDALAREN "ARTISTAK EGOITZAN" PROGRAMAKO BEKAK

  • Hautatutako proposamenek – 28 guztira – instalazioak, baliabide teknikoak eta aholkularitza artistikoa izango dituzte beren proiektuak prestatzeko, eta horietakoren bat Bilboko Antzerki eta Dantza Garaikidearen Jaialdiaren – BAD – hurrengo edizioan aurkeztuko da.
  • "Artistas en Residencia" hirian sorkuntza eszenikoa sustatzea bilatzen duen Udalaren ekimen bat da, artista eta ikertzaileei baliabide ekonomikoak, baliabide teknikoak eta laguntza profesionala emanez.

(Bilbon, 2024ko ekainaren 24an) .- Bilboko Udalak, BilbaoEszenako Baliabide Eszenikoen Zentroaren bitartez, “Artistak Egoitzan” sorkuntza eszenikoari laguntzeko programaren edizio berrian hautatutako lau proiektuak jakinarazi ditu. Lau proposamen dira eta dramaturgia berrien eta dantza garaikidearen barruan kokatzen dira.

Programak 28 eskaera jaso ditu, gehienak diziplina performatiboetan eta dramaturgia eszeniko berrietan oinarrituak. Horietatik, proposamenak hautatzeaz arduratzen den batzordeak – Udaleko Kultura Saileko teknikariek osatzen dute, adituen aholkularitzarekin – Eva Guerrero Konpainiak eta Doos Kolektiboak aurkeztutakoak aukeratu ditu, “El último baile” dantza garaikideko proiektua garatzeko; Las Nenasen (Ane Sagües Abad eta Cristina Tomás Olaya) “Torcidxs” antzerki-proiektu performatikoa; Katastrofen Teatroaren “Hezetasun erlatiboa” euskarazko lana; eta “Entre mi cuerpo y yo. Llorona llévame al río” dantza garaikideko lana.

Artistek uztaila eta urria bitartean egingo dituzte egoitzak. Lehenengo bi proposamenek 2.000 euroko laguntza jasoko dute, hasierako fasean dauden proiektuak direlako, eta beste biei, garapen-fasean daudenez, 4.000 euroko laguntza emango zaie. Proposamen bakoitzak espazio bat eta BilbaoEszenaren laguntza teknikoa ere izango ditu bere proiektua garatu ahal izateko.

Garapen fasean dauden bi proposamenek, “Hezetasun erlatiboa” eta “Entre mi cuerpo y yo. Llorona llévame al río”, sormen prozesua publikoaren aurrean estreinatzeko aukera izango dute – orokorra eta/edo sektoreko profesionalak –, BAD Bilboko Antzerki eta Dantza Garaikidearen Jaialdiaren hurrengo edizioan, urriaren 17tik azaroaren 27ra bitartean.

HASIERAKO FASEAN DAUDEN PROIEKTUAK

“El último baile” Eva Guerreroren proiektu berria da, egoitza honetan egindako ikerketa batekin hasten den prozesua. Testuak eta zuzeneko musika izango dituen dantza garaikideko ikuskizuna izango da, 2024ko uztailean adineko pertsonei egindako elkarrizketa ugarien zatiekin eginak. Eva Guerreroren dantza garaikideko ikuskizunak eta beste proiektu batzuk ekoizten dituen Bilboko DOOS talde artistikoaren bidez garatuko da.

“Torcidxs” antzezlan eta performatikako tresna da, umorez egina, eta Z Belaunaldiaren hizkuntza postironikoa erabiltzen du eta indarkeria estetikoko egoerak antzezten ditu. Ane Sagües Abad eta Cristina Tomás Olaya sortzaile eta interpretatzaile dituen Las Nenas antzerki-proiektu performatikoak proposatua, piezaren soinu-espazioa ikertzea du helburu. Soinuaren eta ahotsaren distortsio-tresnak erabiliz, esperientzia estetikoa areagotu nahi dute, gorputzaren eta ahotsaren arteko disoziazioa aztertuz.

GARAPEN FASEAN DAUDEN PROIEKTUAK

“Hezetasun erlatiboa” euskarazko lana da eta BAD jaialdiaren hurrengo edizioan estreinatuko da. Komedia garaikideko antzerkia da, adoreari, adiskidetasunari eta entrenatu ezin diren gauzei buruzkoa, munduko kirolik zailenari buruzkoa. Katastrofen Teatroaren lan berria da, Leire Olaranek eta Jone Garciak osatutako konpainia.

“Entre mi cuerpo yo. Llorona llévame al río” dantza garaikideko pieza bat da, zuzeneko musikarekin. Olaia Valle Lópezek sortu zuen, Ana Laguna kontserbatorio profesionalean dantza garaikidea ikasi eta hainbat sormen proiektu eta konpainiarekin elkarlanean aritutakoa. Azken urteotan, interprete-lana eta sorkuntza propioak uztartu ditu. Pieza BAD Jaialdiaren hurrengo edizioan estreinatuko da.

PROYECTOS SELECCIONADOS

CUATRO PROYECTOS DE INVESTIGACIÓN ESCÉNICA LOGRAN LAS BECAS DEL PROGRAMA “ARTISTAS EN RESIDENCIA” DEL AYUNTAMIENTO

  • Las propuestas seleccionadas –de un total de 28– dispondrán de instalaciones, medios técnicos y asesoramiento artístico para la preparación de sus proyectos, alguno de los cuales se presentará en la próxima edición del Festival de Teatro y Danza Contemporánea de Bilbao – BAD.
  • “Artistas en Residencia” es una iniciativa del Ayuntamiento que busca incentivar la creación escénica en la Villa, facilitando a artistas e investigadores, recursos económicos, medios técnicos y acompañamiento profesional.

(Bilbao, a 24 de junio de 2024).- El Ayuntamiento de Bilbao, a través del Centro de Recursos Escénicos de Bilbao – BilbaoEszena, ha dado a conocer los cuatro proyectos seleccionados en la nueva edición del programa de apoyo a la creación escénica, “Artistas en Residencia”. Se trata de cuatro propuestas que se enmarcan dentro de las nuevas dramaturgias y la danza contemporánea.

El programa ha recibido 28 solicitudes, centradas en su mayoría en disciplinas performativas y nuevas dramaturgias escénicas, de las que la la comisión encargada de seleccionar las propuestas, –compuesta por técnicos del Área de Cultura del Ayuntamiento, con el asesoramiento de personas expertas– ha escogido las presentadas por la Compañía Eva Guerrero y Doos Colectivo, para desarrollar el proyecto de danza contemporánea “El último baile”; el proyecto teatral performático “Torcidxs” de Las Nenas (Ane Sagües Abad y Cristina Tomás Olaya); la obra en euskera “Hezetasun erlatiboa” de Katastrofen Teatroa; y la pieza de danza contemporánea “Entre mi cuerpo y yo. Llorona llévame al río” de Olaia Valle.

Las y los artistas harán las residencias entre los meses de julio y octubre. Las dos primeras propuestas recibirán una ayuda de 2.000 euros, por ser proyectos en fase inicial, mientras que a las otras dos, como se encuentran en fase de desarrollo, se les concederá una ayuda de 4.000 euros. Cada una de las propuestas también contará con la cesión de un espacio y apoyo técnico de BilbaoEszena para poder desarrollar su proyecto.

Las dos propuestas en fase de desarrollo, “Hezetasun erlatiboa” y “Entre mi cuerpo y yo. Llorona llévame al río”, tendrán la oportunidad de estrenar el proceso creativo ante el público –general y/o profesionales del sector–, en el marco de la próxima edición del Festival de Teatro y Danza Contemporánea de Bilbao, BAD, que se celebrará entre el 17 de octubre y el 27 de noviembre.

PROYECTOS EN FASE INICIAL

“El último baile” es el nuevo proyecto de Eva Guerrero, un proceso que se inicia con una investigación durante esta residencia obtenida. Será un espectáculo de danza contemporánea con textos y música en directo, hechos con retazos de múltiples entrevistas a personas mayores que se iniciarán en julio de 2024. Se desarrollará a través de DOOS, un colectivo artístico de Bilbao creado en 2013, que produce los espectáculos de danza contemporánea de Eva Guerrero y otros proyectos.

“Torcidxs” es un artefacto teatral y performático en clave de humor que utiliza el lenguaje posirónico de la Generación Z y escenifica situaciones de violencia estética. Propuesto por el proyecto teatral performático Las Nenas, del que Ane Sagües Abad y Cristina Tomás Olaya son las fundadoras e intérpretes, busca investigar el espacio sonoro de la pieza. A través del uso de herramientas de distorsión del sonido y de la voz, pretenden amplificar la experiencia estética explorando la disociación entre el cuerpo y la voz.

PROYECTOS EN FASE DE DESARROLLO

“Hezetasun erlatiboa” es un trabajo en euskera que se estrenará en la próxima edición del Festival BAD. Se trata de teatro de comedia contemporánea sobre coraje, camaradería y cómo lidiar con cosas que no se pueden entrenar, sobre el deporte más difícil del mundo. Es el nuevo trabajo de Katastrofen Teatroa, compañía compuesta por Leire Olaran y Jone García.

“Entre mi cuerpo yo. Llorona llévame al río” es una pieza de danza contemporánea con música en directo. Un concierto a dos para un cuerpo, creado por Olaia Valle López, quien estudió danza contemporánea en el Conservatorio profesional Ana Laguna y ha colaborado con diferentes proyectos creativos y compañías. En los últimos años compagina la labor de intérprete con creaciones propias. La pieza se estrenará en la próxima edición del Festival BAD.

INSTALACIÓN FOTOGRÁFICA “ESTO ES UN CUERPO”

Esto es un cuerpo proiektu artistiko bat da, liburu-bilduma batean gauzatzen dena, eta arreta berezia eskaintzen dio mundu honetan argazkigintzaren eta literaturaren bidez bizitzearen esperientziari. Liburu bakoitza gorputzaren zati bati eskainita dago. Hala, zenbaki bakoitzarekin gorputz guztia osatzen da, eta gorputz kolektibo bat sortzen da, papera gainditu eta komunitate, ekintza eta hausnarketa kolektibo bihurtzen dena. Gorputza zatitzeak, atal bakoitzean zooma egiteak, oharkabean pasatu ohi diren xehetasunei erreparatzeko aukera ematen digu, baita gorputzari buruz ustez dakiguna birpentsatzeko ere.

Esto es un cuerpo lanak hedapen-, pentsamendu- eta sorkuntza-kanal bat irekitzen du gorputzaren materialtasunetik, modu kolektiboan hausnartzeko eta jarduteko; gorputza elkarrizketaren erdigunean jartzen du aro teknologiko honetan, non gure gorputzak pantaila hutsa baino ez diren, ekoizten badute soilik balioa duteneko mundu batean.

Argazkiak eta testua uztartzetik abiatzen gara, amaiezina den eremu batean, hau da, artearen eremuan, adierazpen-modu berriak esploratzeko asmoz; artistak eta publikoa kultura bisual bat sustatzera eta barneratzera gonbidatzen ditugu, irudimena eta gogoeta kritikoa sustatzeko gune plural eta ireki gisa.

Erakusketa honen arabera, irudia pentsamenduaren sortzaile eta hausnarketa kritikoaren bultzatzaile da, baina inoiz ez modu isolatuan. Hala erakusten dute zubiaren alde batean eta bestean lurrean jarritako zortzi QR kodeek; argazki bakoitzaren informazioa zabaltzen dute kontatutako istorioen eta literatura-sorkuntzen bidez. Halaber, ekintza kolektibo bat da, gure gorputz indibidualen hauskortasuna agerian uzten duena eta haien kolektibitatean eta komunitatean datzan indarra ospatzen duena. Zalantzarik gabe, elkarrekin hobeak gara. Gainerako pertsonek eta gertatzen zaizkigun gauzek gugan eragiten dutenean, eraldatu egiten gara. Gehiegi zigortutako gorputzen pisutik askatu nahi dugu geure burua. Izan ere, geure burua azaltzea geure burua erreibindikatzea ere bada.

Ainhoa Resano artista komisario duen “Esto es un cuerpo” erakusketa Ana Jarque, Carol Caicedo, Carlota Visier eta Laura C. Velaren ideia original bat da, Comisura argitaletxeak argitaratuta.

Erakusketa honetako argazkiak Laura C. Velak eta Malu Reigal-ek egin dituzte.

INSTALACIÓN FOTOGRÁFICA “ESTO ES UN CUERPO”

Esto es un cuerpo es un proyecto artístico que se materializa en una colección de libros que pone atención en la experiencia de habitar este mundo a través de la fotografía y la literatura. Cada libro está dedicado a una parte del cuerpo. Así, con cada número, se va completando el cuerpo entero, creando un cuerpo colectivo que traspasa el papel y se convierte en comunidad, acción, reflexión colectiva. Descomponer el cuerpo, hacer zoom en cada una de sus partes, nos permite fijarnos en detalles que habitualmente pasan desapercibidos, y repensar lo que creemos saber sobre él.

Esto es un cuerpo abre un canal de difusión, pensamiento y creación desde la materialidad del cuerpo para reflexionar y actuar colectivamente; pone el cuerpo en el centro de la conversación en plena era tecnológica donde nuestros cuerpos han sido reducidos a una pantalla, o en un mundo en el que solo son útiles si producen.

Partimos de la unión de fotografía y texto, con el ánimo de explorar nuevas formas de expresión en un terreno que es inalcanzable e infinito, el del arte; invocando a artistas y público a fomentar y acoger una cultura visual que se perpetúe, sobre todo, como un espacio plural y abierto desde donde se estimule la imaginación y la reflexión crítica.

Esta iniciativa expositiva entiende la imagen como creadora de pensamiento e impulsora de reflexión crítica pero nunca de manera aislada. Lo demuestran los ocho códigos Qrs colocados en el suelo a un lado y otro del puente, que expanden la información de cada fotografía a través de historias narradas y creaciones literarias. Es, también, un hacer colectivo que revela la fragilidad de nuestros cuerpos individuales, y que celebra la fuerza que se halla en su colectividad y comunidad. Sin duda, juntas somos mejores, y dejándonos afectar por el resto de las personas y por las cosas que nos pasan nos transformamos. Queremos liberarnos del peso de unos cuerpos demasiado castigados. Porque exponernos es también reivindicarnos.

Comisariado por la artista Ainhoa Resano.

“Esto es un cuerpo” es una idea original de Ana Jarque, Carol Caicedo, Carlota Visier y Laura C. Vela publicada por la editorial Comisura.

Las fotografías de esta exposición son obra de Laura C. Vela y Malu Reigal.

"*" indicates required fields

Proyectos de artistas individuales*
DD slash MM slash YYYY


Documentos que se tiene que adjuntar:
  • PDF del proyecto.
  • Copia del DNI.
  • Declaración del responsable (Anexo I).
  • Declaración del responsable (Anexo II).
  • Autorización (Anexo III).
Tipos de archivos aceptados: pdf, doc, docx, Tamaño máximo de archivo: 10 MB.
Accepted file types: pdf, doc, docx, Max. file size: 10 MB.
Accepted file types: pdf, doc, docx, Max. file size: 10 MB.
Accepted file types: pdf, doc, docx, Max. file size: 10 MB.
Accepted file types: pdf, doc, docx, Max. file size: 10 MB.
Accepted file types: pdf, doc, docx, Max. file size: 10 MB.