OSTEGUNA, URRIAK 17
Lanak gorputz biluziak eta argi estroboskopikoak ditu
Diziplina:
“Fuck me”–ren jarraipena da “Love me”. Bi bertsio horiek eta aurrekoak “Recordar para vivir” proiektuaren parte dira: nire bizitzari buruzko lan amaiezin baten eraikuntza, zeinetan ni neu naizen ikergaia. “Love me” lagun batekin idatzi nuen: Marín Flores Cárdenas. Obra klandestinitatean sortu genuen, pandemian zehar, Buenos Airesen antzokiak eta beste guztia itxita zeuden bitartean.
Bai, “Fuck me” eta gero, “Love me”. Lehenengo egin dezagun larrutan, hitz egingo dugu maitasunaz beranduago. Sexua gorputza da. Maitasuna gehiago da denbora, gorputza baino. Edo, agian, maitasuna denborari eusten dion gorputz bat da.
Obra hau solo bat da, barruan daramadan indarkeriari buruzkoa. Era berean, testua berriz idazten da emanaldi bakoitzerako. 2022ko martxoan estreinatu zen Buenos Airesen, duela ia urtebete utzi nuen herrialdeari agur esateko. Lurralde bakoitzean aurkezten den bertsioak atzerritar baten, iheslari baten aitorpenak biltzen ditu. Migratzaileok adikzioa diogu ihes egiteari. Gure nortasuna bidea da, utzi genuen herrialdea ez baita existitzen jada.
Marina Otero Buenos Airesen jaio zen 1984an. Gaur egun Madrilen bizi da. Zuzendaria, interpretea, autorea eta irakaslea da.
“Recordar para vivir” proiektua sortu du, bere bizitzari buruzko lan amaiezin bat eraikitzean oinarritua. “Andrea”, “Recordar 30 años para vivir 65 minutos”, “Fuck me” eta “Love me” betiereko proiektu baten barruan daude, zeina hiltzen den egunean soilik bukatuko den. Bere ikuskizunak mundu osoan aurkeztu ditu, eta presentzia handia izan dute Europan eta Amerikan. “Fuck me” obrarekin, ZKB – Theater Spektakel 2021 – Zürich Publikoaren Saria lortu zuen.
Martín Flores Cárdenas antzerkigilea, zuzendaria eta irakaslea da. Haren testuak hainbat hizkuntzatara itzuli dituzte eta Europa eta Amerika osoan estreinatu dira.
Munduko Antzerkiaren Saria jaso du, eta ACE eta Florencio Sánchez sarietarako izendatu dute. Marina Oteroren “Fuck me” idazteko prozesua gainbegiratu zuen. Buenos Aireseko –bere sorterri eta bizilekuko– Casa Teatro Estudio aretoaren zuzendaria eta jabeetako bat da.
Esto es un cuerpo proiektu artistiko bat da, liburu-bilduma batean gauzatzen dena, eta arreta berezia eskaintzen dio mundu honetan argazkigintzaren eta literaturaren bidez bizitzearen esperientziari. Liburu bakoitza gorputzaren zati bati eskainita dago. Hala, zenbaki bakoitzarekin gorputz guztia osatzen da, eta gorputz kolektibo bat sortzen da, papera gainditu eta komunitate, ekintza eta hausnarketa kolektibo bihurtzen dena. Gorputza zatitzeak, atal bakoitzean zooma egiteak, oharkabean pasatu ohi diren xehetasunei erreparatzeko aukera ematen digu, baita gorputzari buruz ustez dakiguna birpentsatzeko ere.
Esto es un cuerpo lanak hedapen-, pentsamendu- eta sorkuntza-kanal bat irekitzen du gorputzaren materialtasunetik, modu kolektiboan hausnartzeko eta jarduteko; gorputza elkarrizketaren erdigunean jartzen du aro teknologiko honetan, non gure gorputzak pantaila hutsa baino ez diren, ekoizten badute soilik balioa duteneko mundu batean.
Argazkiak eta testua uztartzetik abiatzen gara, amaiezina den eremu batean, hau da, artearen eremuan, adierazpen-modu berriak esploratzeko asmoz; artistak eta publikoa kultura bisual bat sustatzera eta barneratzera gonbidatzen ditugu, irudimena eta gogoeta kritikoa sustatzeko gune plural eta ireki gisa.
Erakusketa honen arabera, irudia pentsamenduaren sortzaile eta hausnarketa kritikoaren bultzatzaile da, baina inoiz ez modu isolatuan. Hala erakusten dute zubiaren alde batean eta bestean lurrean jarritako zortzi QR kodeek; argazki bakoitzaren informazioa zabaltzen dute kontatutako istorioen eta literatura-sorkuntzen bidez. Halaber, ekintza kolektibo bat da, gure gorputz indibidualen hauskortasuna agerian uzten duena eta haien kolektibitatean eta komunitatean datzan indarra ospatzen duena. Zalantzarik gabe, elkarrekin hobeak gara. Gainerako pertsonek eta gertatzen zaizkigun gauzek gugan eragiten dutenean, eraldatu egiten gara. Gehiegi zigortutako gorputzen pisutik askatu nahi dugu geure burua. Izan ere, geure burua azaltzea geure burua erreibindikatzea ere bada.
Ainhoa Resano artista komisario duen “Esto es un cuerpo” erakusketa Ana Jarque, Carol Caicedo, Carlota Visier eta Laura C. Velaren ideia original bat da, Comisura argitaletxeak argitaratuta.
Erakusketa honetako argazkiak Laura C. Velak eta Malu Reigal-ek egin dituzte.
Esto es un cuerpo es un proyecto artístico que se materializa en una colección de libros que pone atención en la experiencia de habitar este mundo a través de la fotografía y la literatura. Cada libro está dedicado a una parte del cuerpo. Así, con cada número, se va completando el cuerpo entero, creando un cuerpo colectivo que traspasa el papel y se convierte en comunidad, acción, reflexión colectiva. Descomponer el cuerpo, hacer zoom en cada una de sus partes, nos permite fijarnos en detalles que habitualmente pasan desapercibidos, y repensar lo que creemos saber sobre él.
Esto es un cuerpo abre un canal de difusión, pensamiento y creación desde la materialidad del cuerpo para reflexionar y actuar colectivamente; pone el cuerpo en el centro de la conversación en plena era tecnológica donde nuestros cuerpos han sido reducidos a una pantalla, o en un mundo en el que solo son útiles si producen.
Partimos de la unión de fotografía y texto, con el ánimo de explorar nuevas formas de expresión en un terreno que es inalcanzable e infinito, el del arte; invocando a artistas y público a fomentar y acoger una cultura visual que se perpetúe, sobre todo, como un espacio plural y abierto desde donde se estimule la imaginación y la reflexión crítica.
Esta iniciativa expositiva entiende la imagen como creadora de pensamiento e impulsora de reflexión crítica pero nunca de manera aislada. Lo demuestran los ocho códigos Qrs colocados en el suelo a un lado y otro del puente, que expanden la información de cada fotografía a través de historias narradas y creaciones literarias. Es, también, un hacer colectivo que revela la fragilidad de nuestros cuerpos individuales, y que celebra la fuerza que se halla en su colectividad y comunidad. Sin duda, juntas somos mejores, y dejándonos afectar por el resto de las personas y por las cosas que nos pasan nos transformamos. Queremos liberarnos del peso de unos cuerpos demasiado castigados. Porque exponernos es también reivindicarnos.
Comisariado por la artista Ainhoa Resano.
“Esto es un cuerpo” es una idea original de Ana Jarque, Carol Caicedo, Carlota Visier y Laura C. Vela publicada por la editorial Comisura.
Las fotografías de esta exposición son obra de Laura C. Vela y Malu Reigal.
"*" indicates required fields
OSTEGUNA, URRIAK 17
OSTIRALA, URRIAK 18
LARUNBATA, URRIAK 19
IGANDEA, URRIAK 20
ASTELEHENA, URRIAK 21
ASTEARTEA, URRIAK 22
ASTEAZKENA, URRIAK 23
OSTEGUNA, URRIAK 24
OSTIRALA, URRIAK 25
LARUNBATA, URRIAK 26
IGANDEA, URRIAK 27
Copyright © 2024 BAD BILBAO
B.A.D Bilbao Antzerkia Dantza - Festival de Teatro actual y Danza Contemporánea de Bilbao